فقط خدا

از ابتدای ماه ذی الحجه تا عید قربان زمان خوبی برای رسیدن به توحید واقعیه! کلمه ای که خیلی ها زباناً اون رو بلدن نه عملاً ! اینکه واقعا به لا اله الا الله ایمان داریم مسئله ایه که بیشتر باید در اعمالمون پیداش کنیم. یه امتحان کوچیک کافیه تا به این مهم برسیم.(فکر کنم مطالب پست فاذکرونی اذکرکم امتحان خوبی باشه!) اگر بخوایم به توحید عملی که امام حسین (ع) کلاسش رو در عرفات به ظهور رسوندن برسیم باید قدری خودمون رو از این بند و زنجیرهای دنیوی کوتاه کنیم و لااقل یک دور با معرفت دعای عرفه رو بخونیم.

پیامبران ما از جمله حضرت آدم (ع) و حضرت ابراهیم (ع) و پیامبر خاتم (ص) در سرزمین عرفات ماجراها داشتن … ،
همینطور امام حسین (ع) که با دعای عرفه رنگ و بوی دیگه ای به عرفات دادن. مقایسه ای که امام در این دعا می کنن ،جالب توجهه.
اول نعمات و بزرگیه خدا رو نام می برن و حمد اونهارو می گن و بعد از اون بدیها و زشتیهای نفس آدمی رو عنوان می کنن و طلب مغفرت از اونها :

یا مولایَ ، أنت الذی مننتَ ، أنت الذی أنعمتَ ، أنت الذی أحسنتَ …
تبارکتَ و تعالیتَ فلک الحمد دائماً و لک الشکر واصباً ابداً
ثم أنا یا الهی المعترف بذنوبی ،فاغفرهالی ،أنا الذی أخطاتُ ،أنا الذی هممتُ ،أنا الذی اعترفتُ بنعمتک علی و عندی و اَبوءُ بذنوبی ،فاغفرهالی
قشنگیش اینجاست که امام حسین (ع) با اون معصومیت خاصه شون این دعا رو خوندن و چه عارفانه گریه می کردن . این هم درسی برای ماست که قدری در الگوی خودمون دقیق شیم ،شاید خوب بندگی نکردیم که به این درجه نرسیدیم تا اگر خوب هم شدیم عارفانه و عاشقانه برای خدا اشک بریزیم و استغفار کنیم و خودمون رو از عدالت الهی به دور ندونیم که شاید ما هم … .
ممکنه تا به حال پیش اومده که گناهی کنیم با علم به اون! و شرم، اجازه ی استغفار طلبیدن رو هم از ما بگیره !! حضرت همین حال رو در دعا توصیف کردن : الهی اَمَرتنی فعصیتک …
خداوندا ! تو مرا به نیکی فرمان دادی و من نافرمانی کردم. و تو مرا از بدیها نهی کردی و من مرتکب منهیات شدم. اکنون نه بهانه ای دارم تا از آنچه رفته معذرت خواهم و نه پشتیباتی تا از او یاری جویم ، نمیدانم چگونه با چه وسیله ای روی به تو آورم ای مولای من.
بعد از اظهار شرمندگی و تهلیل و تسبیح و ثنای خداوند، حضرت اینطور دعا می کنن : و أتمم علینا نعمک و أسعدنا بطاعتک و بهترین عطایا ،گسترش رحمت خدا ، علم و توانایی و رأفت الهی و … رو از خداوند تقاضا می کنن.
تا اینکه فراز آخر دعا رو با چشمانی غرق اشک و با صدایی بلند در حالیکه سر به آسمان گذاشتن می خونن :

یا أسمع السامعین یا ابصر الناظرین یا …
لااله الا انت! وحدک لا شریک لک ،
لک الملک و لک الحمد و أنت علی کل شی قدیر یارب یارب یارب
در حالیکه حضرت یارب رو تکرار می کردن ،
شاگردان آمین می گفتن و اشک می ریختن … .
این عرفات مزین به حضور سیداالشهدا شد
و حالا عرفات سرزمینی شده که به قدوم مطهر امام منتظران متبرک می شه .
و این حضور معنویتی دو چندان به اون فضا و مکان می بخشه
چون زمزمه های مولا در عرفات پیچیده میشه ..
اما همه و همه ی اینها رسم بندگی و عبودیته.
تا روز عید قربان ، نفسِ سرکش قربانی بشه!
کاش عرفه ای بخونیم که در روز عید ، قربانیه بابِ طبعی به قربانگاه بکشونیم !!! …

مخلص کلام اینکه، عید عارفان، عید قربان مبارک 

نوشته شده توسط : مشکات

نظرات ديگران [ نظر]